- motorlu araç
- motorlu araç <-cı> s, motorlu taşıt sKraftfahrzeug nt
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
motorlu araç
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
silindir — is., mat., Fr. cylindre 1) Alt ve üst tabanları birbirine eşit dairelerden oluşan bir nesnenin eksenini dikey olarak kesen, birbirine paralel iki yüzeyin sınırladığı cisim, üstüvane 2) tek. Metalleri inceltme, kumaşları parlatma, kâğıt üzerine… … Çağatay Osmanlı Sözlük
arazi aracı — is. Her türlü arazide kullanılabilecek biçim ve güçte yapılmış motorlu araç … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatal kaldıraç — is., cı Önünde uzanan iki kolla özel hazırlanmış paletli yükleri kaldırıp taşıyan veya istif eden motorlu araç … Çağatay Osmanlı Sözlük
itfaiye aracı — is. Yangın söndürmek üzere özel olarak donatılmış motorlu araç, itfaiye … Çağatay Osmanlı Sözlük
kepçe — is., Far. kefçe 1) Sulu yiyecekleri karıştırmaya ve dağıtmaya yarayan, uzun saplı, yuvarlak ve derince kaşık Tahta kaşık ve kepçe yontar, geçimini bunları satarak sağlardı. N. Araz 2) sf. Bu kaşığın alabildiği miktarda olan Tabağına iki kepçe… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurtarma aracı — is. Trafikte arızalanan, kaza geçiren aracı yerinden kaldırıp istenilen yere götüren özel donanımlı motorlu araç, kurtarıcı … Çağatay Osmanlı Sözlük
bakımevi — is. 1) Bakıma gereksinimi olan kimselerin bakıldıkları, barındıkları kuruluş 2) Kurum ve kuruluşlarda motorlu araçların onarıldığı ve korunduğu yer veya birim 3) Belirli noktalarda özellikle kar mücadelesinde kullanılan araç ve gereçlerin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çektirme — is. 1) Çektirmek işi Mebus adayları gibi bunları da fotoğraf çektirmeye gider gibi kılık kıyafetlerinden tanımak güç değildi. R. N. Güntekin 2) den. Çektiri 3) den. Yaklaşık 30 50 grostonluk yelkenli veya yük taşıyan motorlu büyük kayık 4)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tamir takımı — is. 1) Onarım işlerinde kullanılan araç ve gereçlerin hepsi veya bunları içinde bulunduran çanta 2) tek. Motorlu araçlarda karbüratörün yenilenmesinde kullanılan parçalar … Çağatay Osmanlı Sözlük
tank — is., ask., Fr. tank 1) Zırhlı ve silahlı, tekerlekleri paletli, motorlu savaş taşıtı 2) Su, yakıt vb. sıvıları depolamaya yarayan araç Akaryakıt tankı. Birleşik Sözler safra tankı … Çağatay Osmanlı Sözlük
